The Bona Notes

កាព្យ​រំលឹក​ពី​អក្សរ​ខ្មែរ ព្រះ​រាជ​និពន្ធ​សម្ដេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជគណៈ​មហានិកាយ (បទ​ពាក្យ ៧) អក្សរ​ខ្មែរ អក្សរ​ខ្មែរ​រុង​រឿង​ដោយ​សារ​ខ្មែរ       ពុំ​ហ៊ាន​បំបែរ​ឱ្យ​ភ្លាត់​ខុស ជន​ខ្មែរ​គ្រប់​គ្នា​ទាំង​ស្រី​ប្រុស       ពុំ​ហ៊ាន​បង្ខុស​ឱ្យ​ខូច​បង់​ ។ ជន​ខ្មែរ​ស្រុះ​គ្នា​លើក​តម្កើង       ដំឡើង​ពាក្យ​ពេចន៍​ដោយ​ផ្ចិត​ផ្ចង់ ខ្មែ​ជា​គ្រហស្ថ​ខ្មែរ​ជា​សង្ឃ       ​ខំប្រឹង​តម្រង់​អក្សរ​ជាតិ ។

សប្ដាហ៍​នេះ​ខ្ញុំ​លើក​យកពាក្យ​ចំនួន​ពីរ​ទៀត​ ​ដែល​មាន​សូរ​ដូចគ្នា​ ប៉ុន្តែ​ន័យ​នៃ​ពាក្យ​ខុសគ្នា​មក​បង្ហាញ​ជូន​ដល់​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ដើម្បី​បានជា​គតិ​  ​និង​​ជា​ប្រយោជន៍​ក្ន​ង​ការប្រើប្រាស់​ពាក្យពេចន៍​ឱ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​ ​និង​សម្រាប់​ជា​ការពិចារណា​ទាំងអស់គ្នា​ក្នុង​ភាសា​ជាតិ​យើង​។​ ​    ខាងក្រោម​នេះ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​នេះ​ ​៖ គ​ ​ (គុ.) ឥត​សម្ដី​ និយាយ​មិន​ចេញ​សំឡេង​ ។​ ឧទាហរណ៍​៖ មនុស្ស​គ​។ បើ​ជា​លោហធាតុ​វិញ​​ថា​ ឥត​សូរ។ ឧទាហរណ៍​៖ ប្រាក់​គ​ ។ គ​ ​

អំពី​ដើម​កំណើត​ប្រាសាទ​អង្គរ លោក ហ្វី ហ៊្វ‍ីណូត៍ អាចារ្យ​បង្រៀន​ឧត្ដម​វិជ្ជា​សាស កូឡែសដឺហ្វ្រ័ង្ស​ នៅ​ក្នុង​បារីស ជា​អ្នក​អធិប្បាយ ក្រុម​ការ ជុំ–ម៉ៅ ធ្វើ​រាជការ​នៅ​ព្រះ​រាជ​បណ្ណាល័យ ប្រែ​ចេញ​ជា​ភសា​ខ្មែរ (ដកស្រង់ពីទស្សនាវដ្ដីកម្ពុជសុរិយា ឆ្នាំ១៩២៧) បន្ទាយ​ឆ្មារ​នៅ​ជាយ​ខាង​កើត​បំផុត​ទី​រួម​ខែត្រ​បាត់ដំបង នៅ​លើ​ជើង​ភ្នំ​ដង​រែក គឺ​ជា​ប្រាសាទ ១ ដែល​បាក់​បែក​អន្ធការ​ជាង​គេ​ហើយ​ប្រហែល​ជា​ទី​ក្រុង​ស្ដេច​ដែល​ផុត​ត្រឹម​ប្រាសាទ​នេះ មោនសៀ គ្រោលីយេ បាន​ពិនិត្យ​សព្វ​គ្រប់​ទៅ​ឃើញ​ថា ប្រាសាទ​នេះ​​ប្រហែល​ពិត​ជា​របស់​ស្ដេច​ជ័យវរ័ន្ម​ទី

អំពី​ដើម​កំណើត​ប្រាសាទ​អង្គរ លោក ហ្វី ហ៊្វ‍ីណូត៍ អាចារ្យ​បង្រៀន​ឧត្ដម​វិជ្ជា​សាស កូឡែសដឺហ្វ្រ័ង្ស​ នៅ​ក្នុង​បារីស ជា​អ្នក​អធិប្បាយ ក្រុម​ការ ជុំ–ម៉ៅ ធ្វើ​រាជការ​នៅ​ព្រះ​រាជ​បណ្ណាល័យ ប្រែ​ចេញ​ជា​ភសា​ខ្មែរ (ដកស្រង់ពីទស្សនាវដ្ដីកម្ពុជសុរិយា ឆ្នាំ១៩២៧) ប្រាសាទ​បាយ័ន​មាន​រាង ៤ ជ្រុង ធំ​ក្រោម​តូច​លើ មាន ៣ ថ្នាក់ ថ្នាក់ ២

អំពី​ដើម​កំណើត​ប្រាសាទ​អង្គរ លោក ហ្វី ហ៊្វ‍ីណូត៍ អាចារ្យ​បង្រៀន​ឧត្ដម​វិជ្ជា​សាស កូឡែសដឺហ្វ្រ័ង្ស​ នៅ​ក្នុង​បារីស ជា​អ្នក​អធិប្បាយ ក្រុម​ការ ជុំ–ម៉ៅ ធ្វើ​រាជការ​នៅ​ព្រះ​រាជ​បណ្ណាល័យ ប្រែ​ចេញ​ជា​ភសា​ខ្មែរ (ដកស្រង់ពីទស្សនាវដ្ដីកម្ពុជសុរិយា ឆ្នាំ១៩២៧) ដែល​តាម​ជឿ​ដរាប​ដល់​មក​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ថា​អង្គរ​ធំ និង​បាយ័ន​នោះ ព្រះ​បាទ​យសោវរ្ម័ន ទ្រង់​នាម​ថា បរម​សិវ លោក​ដែល​គ្រង​រាជ​ពី​សករាជ ៨១១ ទៅ​ដល់

សប្ដាហ៍​នេះ​ខ្ញុំ​លើក​យកពាក្យ​ចំនួន​ពីរ​ទៀត​ ​ដែល​មាន​សូរ​ដូចគ្នា​ ប៉ុន្តែ​ន័យ​នៃ​ពាក្យ​ខុសគ្នា​មក​បង្ហាញ​ជូន​ដល់​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ដើម្បី​បានជា​គតិ​  ​និង​​ជា​ប្រយោជន៍​ក្ន​ង​ការប្រើប្រាស់​ពាក្យពេចន៍​ឱ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​ ​និង​សម្រាប់​ជា​ការពិចារណា​ទាំងអស់គ្នា​ក្នុង​ភាសា​ជាតិ​យើង​។​ ​    ខាងក្រោម​នេះ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​នេះ​ ​៖ ខោ​ ​ (ន.) សម្លៀក​ធ្វើ​ដោយ​សំពត់​ មាន​សណ្ឋាន​ផ្សេង​ៗ​ មាន​ជើង​ មាន​ចង្កេះ​។​ ឧទាហរណ៍​៖ ខោ​ស្នាប់​ភ្លៅ​ ខោ​ជើង​វែង​។​ ខោរ​ (ន.) ឈ្មោះ​សត្វ​មួយ​ពួក​ សម្បុរ​ខ្មៅ​ជាង​ស្វា​ក្រិស​ រូប​ធំ

សប្ដាហ៍​នេះ​ខ្ញុំ​លើក​យកពាក្យ​ចំនួន​មួយទៀត​ ​ដែល​មាន​សូរ​ដូចគ្នា​ ប៉ុន្តែ​ន័យ​នៃ​ពាក្យ​ខុសគ្នា​មក​បង្ហាញ​ជូន​ដល់​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ដើម្បី​បានជា​គតិ​  ​និង​ ​ជា​ប្រយោជន៍​ក្ន​ង​ការប្រើប្រាស់​ពាក្យពេចន៍​ឱ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​ ​និង​សម្រាប់​ជា​ការពិចារណា​ទាំងអស់គ្នា​ក្នុង​ភាសា​ជាតិ​យើង​។​ ​    ខាងក្រោម​នេះ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​នេះ​ ​៖ ខារ (កិ.) ​ទាញ​អូស​ដោយ​គ្រឿង​ចក្រ​។ ឧទាហរណ៍​៖​ ខារ​ឈើ​ហុប​ពី​ក្នុង​ទឹក​មក​លើ​គោក​។​ ​ខារ ​ (គុ.) (សំ. ក្សារ​) ​ដែល​ស្ទើរ​ហាង​ ស្ទើរ​ក្រពុល​ ស្ទើរ​ខ្មួរ​។​ ឧទាហរណ៍​៖​ ធុំ​ក្លិន​ខារ​។